اثر کرم خاکی و قارچ میکوریزا بر شک لهای شیمیایی کادمیم در خاک های تحت کشت آفتابگردان

کادمیم یکی از عناصر سمی مهم خاک است که م یتواند به راحتی وارد زنجیره غذایی موجودات زنده شود. وجود غلظت های بالای کادمیمدر طولانی مدت یک خطر جدی برای کیفیت محی طزیست و سلامتی جانداران ب هویژه انسان محسوب م یشود. ریزجانداران و جانوران خاکاز جمله عواملی هستند که بر تحرک و زیس تفراهمی کادمیم در سیستم خاک-گیاه تأثیر دارند. کرم های خاکی و قارچ های میکوریزا از آندست هاند و اثرشان بر شیمی کادمیم و تحرک یا تثبیت آن در خاک مشخص شده است. برای بررسی اثر این جانداران بر جزءبندی کادمیم درخاک، شکل های شیمیایی cd در یک خاک آهکی آلوده شده به آن ) 0، 10 و 20 میلی گرم کادمیم بر یکلوگرم خاک(، با تیمارهای کرم خاکیlumbricus rubellus( و بدون کر مخاکی( و قارچ میکوریزا آربسکولار ) glomus mosseae ،glomus intraradices و بدون م کیوریزا(تحت کشت آفتابگردان ) helianthus annuus l .(، در مدت 90 روز اندازه گیری گردید. یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاًتصادفی با سه سطح کادمیم، دو سطح کر مخاکی و سه سطح قارچ میکوریزا به صورت 3×2×3 در سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد درصدکادمیم اجزاءتبادلی+محلول )% 7/ 5- 0( و پیوند شده با ماده آلی )% 3/ 1- 0( بسیار کم است. ولی درصد کادمیم کربناتی از کل کادمیم خاک بین54-87 درصد است. همچنین حضور کر مخاکی کادمیم اجزاءتبادلی+محلول و پیوند شده با ماده آلی را در خاک افزایش م یدهد ولی قارچمیکوریزا اثری بر این اجزاء ندارد. هر دو کر مخاکی و قارچ میکوریزا کادمیم کربناتی را در خاک کاهش دادند ولی تأثیری بر جزء سولفیدینداشتند.